واقعیت رسانه ای و کودک

به گزارش “بوتیانیوز” تحقیقات نشون داده که فرزندان ما از تلویزیون مسائلی را می‌آموزند که خوب همۀ این آموزش‌ها مفید نبوده و تلویزیون می تواند فرزندان را دربارۀ موضوع‌هایی مانند مسائل جنسی و مواد مخدر کنجکاو کند.

آیا میدانید که کودکان شما صحنه‌های تلویزیونی را زندگی واقعی تلقی می‌کند!

کودک به طور معمول صحنه‌های تلویزیونی را زندگی واقعی تلقی می‌کند؛ زیرا هنوز برای تمایز زندگی واقعی از ساختارهای تلویزیونی، آن هم با جاذبۀ مسحورکنندۀ تلویزیون، بسیار کوچک است.

طبق تحقیقات انجام شده خطر مشاهدۀ صحنه‌های تلویزیونی خشونت‌آمیز شامل بی‌قید شدن نسبت به عواقب خطرناک خشونت از یک‌سو و از سوی دیگر ایجاد هراس از مورد حمله قرار گرفتن است. افزون بر این دیدن صحنه‌های فراوان خشونت‌ در تلویزیون ضرورتاً منجر به رفتار خشونت‌آمیز از سوی کودک نمی‌شود، اما این عقیده را در او به وجود می‌آورد که خشونت دارای جایگاهی عادی در زندگی روزمره است و علاوه بر آن، این ترس را در کودک ایجاد می‌کند که در خیابان مورد حمله قرار گیرد.

یا همینطور اخباری که از طریق تلویزیون پخش میشه در روحیات کودک بسیار تاثیز گذار خواهد بود چون که کودک قدرت تشخیص خوب از بد و حلاجی اخبار را ندارد لذا محیط اطراف خودش رو سراسر در جنگ و مشکلات بی پایان میپندارد  و این موضوع میتواند صدمات جبران ناپذیری به روحیه و اینده وی وارد کند.

در علم ارتباطات، به طور معمول به تلویزیون رسانۀ سرد و به رادیو رسانۀ گرم لقب داده‌اند. تلویزیون نمی‌تواند حالت جانبی رادیو را در زندگی فرد داشته باشد؛ تلویزیون تماشاگر را با تمام وجودش جذب برنامه می‌کند و او را وا می‌دارد تا از همۀ حواسش برای درک آن استفاده کند یا به عبارت دیگر ایجاب می‌کند که تماشاگر مدام با او همراه باشد.

انتهای پیام/ تاج الدینی