جمعه های دلتنگی و غروب خونین در غزه

به گزارش پایگاه فرهنگی بوتیانیوز؛ جمعه‌ها که می‌آید دلم عجیب می‌گیرد، انگار منتظر است، منتظر مردی از قبیله بنی هاشم و علوی نسب و دلم تمام جمعه‌ها به انتظار مردی می‌نشیند که عالم را دگرگون می‌کند و با او دنیا گلستان می‌شود.

اما این روزها حال و هوای دلم جور دیگری ست انگار می‌داند که در این زمانه بیشتر به وجود مهدی موعود نیاز داریم. و نه تنها من بلکه کودکان و مردم مظلوم غزه نیز تو را می‌خوانند و با تمام وجود برایت دعا می‌کنند تا زود برگردی به این ظلم زمانه پایان بدهی.

امام زمانم (عج) خوب می‌دانم که شما نیز دلتان از حرمله‌ها و شمرهای صهیون پر است و هر روز روضه کربلا را در غزه می‌بینی و اشک می‌ریزی اما آقای من این روزها قدس بیشتر از هر زمان دیگری فریاد العجل العجل سر می‌دهد تا شاید فرجی شود و دیگر شاهد شهادت علی‌اصغرهای فلسطین‌ای نباشیم.

آقا جان می‌گویند ظهور نزدیک است، خداکند راست بگویند، آخر دیگر دلمان طاقت دوری شما و شهادت هر روز خواهران و برادران فلسطین‌ای را ندارد، مگر می‌شود این همه ظلم و ستم را دید و خاموش بود آقا جان شما خودت برای فرج و غزه دعا کن، چون خوب می‌دانم اگر دعای شما نبود ما اکنون در این آرامش نبودیم اما برای آنان بیشتر دعا کن تا از این کربلای خونین غزه پیروزمندانه بیرون آیند. ما هم هر جمعه برای ظهور شما و غزه دعای فرج می‌خوانم تا شاید اثر کند و ظهور نزدیک شود.

یا صاحب الزمان، رهبرم گفت 《سحر نزدیک است》و یا آن دیگری گفت 《قله زیر پای ماست و تا آزادی قدس فقط یک یاعلی مانده》 نمی دانم ولی چقدر تا ظهور و آزادی قدس باقی مانده، اما امید دارم به روزی که پشت سر شما در کنار خواهران و برادران دینی در قدس نماز بخوانیم. آن شا الله

بابای مهربان، نمیدانم الان کجایی شاید در غزه برای کودکان یتیم علوی‌وار پدری می‌کنید، یا شاید به کمک مجروحان می‌روید و به آنان یاری می‌رسانید. نمیدانم هر کجا که هستی، ای کاش من هم لایق دیدارتان بشوم و قبل از آنکه روح از بدنم جدا شود ثانیه‌ای زیارتان نصیب‌ من شود و بعد از این دنیا بروم. آن شا الله

پایان پیام/ تاج‌الدینی