شخصیت جوان، آرمان‌خواه، عدالت طلب و الگوپذیر است

چرا روز نیمه شعبان و ولادت امام زمان جز مناسبت‌های مهم شیعیان است؟

اگر در روایات نگاه کنیم می‌بینیم از زمان رسول الله و بعد امیرالمومنین همه انبیای الهی، اولیای الهی و ائمه به یک امامی که او قائم است، وعده دادند که عدالت را داخل جامعه به پا می‌کند و در یک جمله می‌توانیم بگوییم نتیجه تمام انبیا و اولیای الهی امام زمان است.

وقتی از این جهت به ولادت امام زمان نگاه کنیم که از زمان رسول خدا و حتی قبل از رسول خدا تماماً انبیا الهی و اولیای الهی منتظر امامی بودند که عدل و داد را فراهم کند و بت‌های زمان را می‌شکند و شیعه هم اعتقاد دارد که این امام زمان با ظهور خود و با برپا کردن حکومت ظلم را از بین می‌برد، عدالت را برپا می‌کند، پس یکی از بهترین روزهایی است که شیعیان حضرت آن را جشن می‌گیرند، چرا که با به دنیا آمدن امام زمان در حقیقت آن چیزی که برای شیطان و اعوان شیطان بود با حضور امام زمان و با ولادت امام زمان از بین می‌رود.

به نظر شما چرا باید نسل جوان با شخصیت و آموزه‌های امام زمان آشنا شود؟

با مطالعه تاریخ‌متوجه می‌شویم‌ که زمان رسول الله حتی انبیا قبل رسول خدا نیز این جوانان بودند که نقش زیادی در پیروزی و گسترش دین الهی داشتند و در روایات آمده که جوان نقش اساسی در برپایی حکومت صاحب الزمان دارد، همچنین بیشترین کسانی که در رکاب امام زمان شرکت می‌کنند جوانان هستند، پس جوانی که نقش اساسی در برپایی حکومت امام زمان دارد، هر قدر با آموزه ها و شخصیت خود امام زمان آشنا شود زمینه ظهور را فراهم می‌کند.

شخصیت جوان، آرمانخواه، عدالت طلب و الگوپذیر است، دنبال امامی می‌گردد که مقابل دشمن بایستد، عدالت را برپا کند، پس لازمه اینکه آن امام ظهور پیدا کند، شناخت این جوان است.

اشخاصی همواره دنبال شبهه افکنی در مورد دین و مقابله با دین هستند، این جوان برای مقاومت در مقابل شبهه ها، برای الگوپذیری، ادامه راه در رکاب صاحب الزمان، نیاز به شناخت امام زمان دارد و هرچه که بیشتر این جوان امام خود را بشناسد؛ زمینه را فراهم می‌کند تا امام زمان در جامعه ظهور و حضور پیدا کند و خود را یار امام زمان می‌خواند، زمانی می‌تواند این جوان یار امام باشد که او امام را بشناسد، وظیفه منتظر بودن و وظیفه خود را در مقابل امام ادا کند و وقتی که اینطور شد، خود این جوان یکی از یاران و زمینه ساز ظهور امام زمان خواهد بود.

چگونه می‌توانیم به دیگران درباره مفهوم انتظار و اهمیت آن در زندگی روزمره توضیح دهیم؟

واژه انتظار در گفتار معمول مردم به معنای امید است، امید به بهتر شدن، امید به تحول وضع موجود، اگر بخواهیم انتظار را معنا کنیم انتظار یک انتظار مسئولانه داریم و یک انتظار غیرمسئولانه، انتظار غیرسولانه یعنی دست روی دست بگذاریم که اشخاص گناه انجام دهند، اشخاص مسیر اشتباه بروند و اعمال خلاف را انجام دهند تا زمانی که امام ظهور کند تا همه اینها درست شود.

اما کسی که انتظار مسئولانه را مد نظر داشته باشد می‌داند وقتی انسان به امام زمانش اعتقاد داشته باشد، دنبال حرکت است، انتظار بی عملی نیست یعنی کار انجام دادن، یعنی مسئول بودن در مقابل اعمالی که خودش انجام میدهد و اعمالی که در جامعه صورت می‌گیرد.

وقتی انسان به امام زمان اعتقاد داشته باشد در زندگی روزمره‌اش هم خود را در محضر امام می‌بیند، وقتی که خود را در محضر امام ببیند و بداند که امام تمام اعمالش را می‌بیند، تمام افکارش را می‌داند، تمام کردارش را می‌بیند، اما توجه‌کنیم این دیدن صرف مچ گرفتن نیست، امام دست می‌گیرد و مسیر را برای انسان ترسیم میکند، آن مسیر کمالی که خداوند تبارک و تعالی آفریده لذا نقش امام را در زندگی اش پررنگ می‌بیند و از گناه فاصله می‌گیرد.

اعمالش را در راستای رضایت امامش تنظیم می‌کند و رضایت امام زمانش را مدنظر قرار می‌دهد، لذا وقتی که امام از کسی راضی باشد دقیقاً مسیر تکامل الهی، سعادت واقعی برای انسان صورت گرفته و آن کمال سعادتی که خداوند تبارک و تعالی برای انسان ترسیم کرده به او می‌رسد.

چه امیدهایی برای آینده و ظهور امام زمان دارید و چگونه می‌توانیم به تحقق این امیدها کمک کنیم؟

خداوند تبارک و تعالی در آیات قرآنش به ما گفته که هیچ گونه تخلفی در سنت های الهی و وعده الهی صورت نمی‌گیرد، خداوند تبارک و تعالی هر وعده‌ای که داده در این دنیا و فردای قیامت به وعده‌هایش عمل می‌کند، یکی از وعده‌های الهی این است که زمین روزی به دست صالحین می‌رسد “ان الارض یرثها عبادی صالحون”.

انسان با این امید به آینده زندگی می‌کند و با امید به آینده است که روز به روز انسان رشد پیدا می‌کند، چگونه می‌توانیم به تحقق این امید کمک کنیم؟ خوبی‌های ائمه را در جامعه گسترش دهیم، که در فرمایش اهل بیت داریم “اگر خوبی های ما اهل بیت در جامعه گسترش پیدا کند مردم از ما تبعیت می‌کنند. ” اگر محسنات کلام و کردار اهل بیت را در جامعه گسترش دادیم مردم نسبت به آینده این دنیا امیدوار می‌شوند و می‌خواهند یار امام شوند، لذا امید داخل دل مردم رونق پیدا می‌کند.

پس ما چه زمانی می‌تونیم امید در جامعه را گسترش بدهیم؟ زمانی که شناخت امام را در جامعه بالا ببریم، شناخت و ارتباط قلبی و عملی انسان این است که انسان در مقابل شبهه افکنی‌ها ثابت قدم باشد.

مثال کسی که می‌خواهد مهمانی دعوت کند، خانه را فراهم می‌کند، زمینه را فراهم می‌کند، پس شناخت امام را داخل جامعه گسترش دهیم، از گناه فاصله بگیریم، دست دیگران را بگیرم و از منجلاب گناه بیرون بیاریم، آن وقت جامعه ما به سمت مهدوی بودن قدم برمی‌دارد، در حقیقت شرط انتظار ایجاد معرفت است این یکی از شرط‌های اولی و اساسی انتظار است.

انتهای خبر/ تاج‌الدینی